Een hele boel gedaan en toch eigenlijk niets..
Door: simonevandeven
Blijf op de hoogte en volg Simone
11 Oktober 2010 | Zambia, Chipata
Hoi Jullie!
Ik hoorde dat het kabinet gevormd was? Spijtig...
En Antonie Kamerling heeft zelfmoord gepleegd? :O Shocking!
Dat was gelijk alles wat ik de laatste tijd heb meegekregen van het nieuws in Nederland ;-) Ernstig eigenlijk... Maar ik moet zeggen, Nederland lijkt ook echt ver weg! (ja dat is het letterlijk ook, voordat daar flauwe grapjes over komen. Ik bedoel figuurlijk ;-))
Owja voordat ik het vergeet te zeggen: Post kan beter geadresseerd worden naar het Diocese of Chipata i.p.v. Chipata Craft Centre. We hebben namelijk nu ons eigen postvakje gekregen bij het Diocese. En bij het Chipata Craftcentre zijn ze erg laks in de post en is het dus maar de vraag wanneer het aankomt. Dus voor de laatste keer het adres, voor de duidelijkheid!
Simone van de Ven
Diocese of Chipata
PO BOX 511235
Chipata
Zambia
Deze week is er vrij weinig gebeurt voor het project. Op wat gesprekken en het schrijven van een nieuw Plan van Aanpak na. We hadden dinsdag een gesprek met ons contactpersoon van de School of Nursing, George Tepa. Hij kwam aardig professioneel over. Maar vervolgens snapt hij niet waarom we een nieuw plan van samenwerking willen schrijven. Ook al hebben wij meerdere malen uitgelegd dat dat nodig is omdat zij zich niet aan de afspraken gehouden hebben. George is van mening dat, nu Ellen en ik er zijn, we gewoon maar weer opnieuw moeten beginnen met de lessen en samenwerken. Maar hij snapt niet dat het wel de bedoeling is dat het project ooit overgedragen wordt aan hun, en dat daarvoor een goede samenwerking nodig is! Achja, we zien het wel weer.. Ook dit is hoe het hier gaat.. En dat maakt het zo lastig om een project duurzaam te maken. Mja, we gaan er gewoon weer vol goede moed opnieuw aan beginnen!
Maar omdat de studenten nu op het platteland zitten voor stage beginnen Ellen en ik woensdag maar zelf met onze eerste les aan de thuiszorgverpleegkundigen. Spannend! Hoop dat er wel wat caregivers (zo heten ze) zijn.. Want motivatie is nogal een probleem hier..
Woensdag ochtend was ik vroeg uit mijn bedje gekropen voor een meeloopdag met de caregivers. Had er echt zin in om met hun langs de patiënten te gaan eens te zien wat zij nou precies doen! Maar nadat wij al een half uur hadden zitten wachten kwam alleen Anna opdagen. De verpleegkundige van het ziekenhuis, die ook mee op bezoek gaat, maar geen individuele bezoeken doet. Maar er was geen caregiver te bekennen, dus wij hadden niemand om mee mee te lopen.. Wel jammer was dat! Stella, het aanspreekpunt van de caregivers, had de andere caregivers moeten informeren. Zodat ze eerst naar het office kwamen om ons op te halen. En niet dat ze gelijk vanuit hun eigen huis naar patiënten gingen. Maar dat had ze niet gedaan. Dus we moeten maar een andere keer een afspraak maken om dat te doen. Want het lijkt me wel erg leuk!
Vrijdag avond waren we uitgenodigd bij Leon Iemant. Een Nederlandse vrijwilliger van VSO. Hij is ons aanspreekpunt voor het project. Hij coördineert alle gezondheidsprojecten van het Bisdom van Chipata. Een erg vriendelijke man! Dus gezellig een wijntje op en zitten kletsen. Ik moet zeggen, met dit warme weer komt 1 wijntje al goed binnen bij mij! Pfoe, was maar goed dat Rick mijn tweede opdronk. Haha =) Het was een erg gezellig begin van het weekend!
De zaterdag heb ik besteed aan een kitchen-party. Dat is een soort vrijgezellenfeest. Alleen de bruidegom mag ook komen. We waren uitgenodigd door een vrouw van de markt. Achja, zo gaat dat hier. Ik ben ondertussen al regelmatig op plekken geweest waar ik niemand kende! Het feest draait om de cadeautjes die ze krijgen (dus wij hadden ook maar wat meegebracht) De vrouw moest een cadeau aanbieden aan haar toekomstige man, als dank voor het aanstaande huwelijk. En verder kregen ze als stel heel veel cadeaus van familie en vrienden! Een koelkast, een vitrinekast, wel iets van 30 pannen, borden, etc... Zat dus! En tijdens zo’n feest is er voor iedereen eten en drinken.
De bruid keek alleen het hele feest niet echt vrolijk. Maar of dat de bedoeling was weet ik nog steeds niet. Want de ene Zambiaan zegt van wel, dat dat traditie is, en de ander zegt dat dat niet normaal is.. Blijft een typisch volk hoor ;-)
Zondag gingen we naar een kerkdienst van Father Gabriel. Hij is de belangrijkste man van het bisdom, op de bisschop na dan. Hij nam ons mee naar een kerk ergens afgelegen in Chipata. De kerk lag erg mooi op de heuvels. Dus toen we, na een dienst van 3 (!!) uur de kerk uit liepen hadden we wel erg mooi uitzicht over de stad. De dienst duurde zo lang omdat er meerdere mensen geïntroduceerd werden in de kerkgemeenschap. En ook wel omdat Father Gabriel graag praat en grapjes maakt, dus zijn preken zijn lang! Het was jammer dat de kerkdienst in het Nanja was, de lokale taal. Dus wij snapte er niets van..
Na de kerkdienst stond er een heerlijke lunch voor ons klaar! Compleet met patat, veel groente en (zoals altijd hier) Shima. En een drankje dat wat weg had van zeepsop... Maar gezellige lunch gehad en Father Gabriel is een vriendelijke man, dus lekker zitten kletsen. Na de lunch liet hij vanuit de auto nog wat meer zien van Chipata. Om ons vervolgens thuis af te leveren.
Trouwens, Ellen en ik krijgen misschien er nog een project bij! Father Andrew had het idee dat wij misschien wel voorlichting kunnen geven aan de mantelzorgers van de patiënten van Home Based Care. Om hun te ondersteunen in hoe zij de dagelijkse zorg kunnen geven. Wel moet dit nog even met school besproken worden. Maar het lijkt mij wel tof! =)
Voor nu zit er een leuke week aan te komen. Woensdag dus de eerste les aan de caregivers. En dit weekend SAFARI :D We gaan naar South Luangwa Park. Dat moet het mooiste safaripark van heel Afrika zijn. We gaan zaterdag ochtend heen en zondag in de middag terug. We hebben dan 2x een safari van 4 uur. Hoop dat we veel leuke beestjes gaan zien! En lekker zwemmen in onze mooie lodge Oow.. was het nu maar alvast zaterdag!
Liefs!
Ik hoorde dat het kabinet gevormd was? Spijtig...
En Antonie Kamerling heeft zelfmoord gepleegd? :O Shocking!
Dat was gelijk alles wat ik de laatste tijd heb meegekregen van het nieuws in Nederland ;-) Ernstig eigenlijk... Maar ik moet zeggen, Nederland lijkt ook echt ver weg! (ja dat is het letterlijk ook, voordat daar flauwe grapjes over komen. Ik bedoel figuurlijk ;-))
Owja voordat ik het vergeet te zeggen: Post kan beter geadresseerd worden naar het Diocese of Chipata i.p.v. Chipata Craft Centre. We hebben namelijk nu ons eigen postvakje gekregen bij het Diocese. En bij het Chipata Craftcentre zijn ze erg laks in de post en is het dus maar de vraag wanneer het aankomt. Dus voor de laatste keer het adres, voor de duidelijkheid!
Simone van de Ven
Diocese of Chipata
PO BOX 511235
Chipata
Zambia
Deze week is er vrij weinig gebeurt voor het project. Op wat gesprekken en het schrijven van een nieuw Plan van Aanpak na. We hadden dinsdag een gesprek met ons contactpersoon van de School of Nursing, George Tepa. Hij kwam aardig professioneel over. Maar vervolgens snapt hij niet waarom we een nieuw plan van samenwerking willen schrijven. Ook al hebben wij meerdere malen uitgelegd dat dat nodig is omdat zij zich niet aan de afspraken gehouden hebben. George is van mening dat, nu Ellen en ik er zijn, we gewoon maar weer opnieuw moeten beginnen met de lessen en samenwerken. Maar hij snapt niet dat het wel de bedoeling is dat het project ooit overgedragen wordt aan hun, en dat daarvoor een goede samenwerking nodig is! Achja, we zien het wel weer.. Ook dit is hoe het hier gaat.. En dat maakt het zo lastig om een project duurzaam te maken. Mja, we gaan er gewoon weer vol goede moed opnieuw aan beginnen!
Maar omdat de studenten nu op het platteland zitten voor stage beginnen Ellen en ik woensdag maar zelf met onze eerste les aan de thuiszorgverpleegkundigen. Spannend! Hoop dat er wel wat caregivers (zo heten ze) zijn.. Want motivatie is nogal een probleem hier..
Woensdag ochtend was ik vroeg uit mijn bedje gekropen voor een meeloopdag met de caregivers. Had er echt zin in om met hun langs de patiënten te gaan eens te zien wat zij nou precies doen! Maar nadat wij al een half uur hadden zitten wachten kwam alleen Anna opdagen. De verpleegkundige van het ziekenhuis, die ook mee op bezoek gaat, maar geen individuele bezoeken doet. Maar er was geen caregiver te bekennen, dus wij hadden niemand om mee mee te lopen.. Wel jammer was dat! Stella, het aanspreekpunt van de caregivers, had de andere caregivers moeten informeren. Zodat ze eerst naar het office kwamen om ons op te halen. En niet dat ze gelijk vanuit hun eigen huis naar patiënten gingen. Maar dat had ze niet gedaan. Dus we moeten maar een andere keer een afspraak maken om dat te doen. Want het lijkt me wel erg leuk!
Vrijdag avond waren we uitgenodigd bij Leon Iemant. Een Nederlandse vrijwilliger van VSO. Hij is ons aanspreekpunt voor het project. Hij coördineert alle gezondheidsprojecten van het Bisdom van Chipata. Een erg vriendelijke man! Dus gezellig een wijntje op en zitten kletsen. Ik moet zeggen, met dit warme weer komt 1 wijntje al goed binnen bij mij! Pfoe, was maar goed dat Rick mijn tweede opdronk. Haha =) Het was een erg gezellig begin van het weekend!
De zaterdag heb ik besteed aan een kitchen-party. Dat is een soort vrijgezellenfeest. Alleen de bruidegom mag ook komen. We waren uitgenodigd door een vrouw van de markt. Achja, zo gaat dat hier. Ik ben ondertussen al regelmatig op plekken geweest waar ik niemand kende! Het feest draait om de cadeautjes die ze krijgen (dus wij hadden ook maar wat meegebracht) De vrouw moest een cadeau aanbieden aan haar toekomstige man, als dank voor het aanstaande huwelijk. En verder kregen ze als stel heel veel cadeaus van familie en vrienden! Een koelkast, een vitrinekast, wel iets van 30 pannen, borden, etc... Zat dus! En tijdens zo’n feest is er voor iedereen eten en drinken.
De bruid keek alleen het hele feest niet echt vrolijk. Maar of dat de bedoeling was weet ik nog steeds niet. Want de ene Zambiaan zegt van wel, dat dat traditie is, en de ander zegt dat dat niet normaal is.. Blijft een typisch volk hoor ;-)
Zondag gingen we naar een kerkdienst van Father Gabriel. Hij is de belangrijkste man van het bisdom, op de bisschop na dan. Hij nam ons mee naar een kerk ergens afgelegen in Chipata. De kerk lag erg mooi op de heuvels. Dus toen we, na een dienst van 3 (!!) uur de kerk uit liepen hadden we wel erg mooi uitzicht over de stad. De dienst duurde zo lang omdat er meerdere mensen geïntroduceerd werden in de kerkgemeenschap. En ook wel omdat Father Gabriel graag praat en grapjes maakt, dus zijn preken zijn lang! Het was jammer dat de kerkdienst in het Nanja was, de lokale taal. Dus wij snapte er niets van..
Na de kerkdienst stond er een heerlijke lunch voor ons klaar! Compleet met patat, veel groente en (zoals altijd hier) Shima. En een drankje dat wat weg had van zeepsop... Maar gezellige lunch gehad en Father Gabriel is een vriendelijke man, dus lekker zitten kletsen. Na de lunch liet hij vanuit de auto nog wat meer zien van Chipata. Om ons vervolgens thuis af te leveren.
Trouwens, Ellen en ik krijgen misschien er nog een project bij! Father Andrew had het idee dat wij misschien wel voorlichting kunnen geven aan de mantelzorgers van de patiënten van Home Based Care. Om hun te ondersteunen in hoe zij de dagelijkse zorg kunnen geven. Wel moet dit nog even met school besproken worden. Maar het lijkt mij wel tof! =)
Voor nu zit er een leuke week aan te komen. Woensdag dus de eerste les aan de caregivers. En dit weekend SAFARI :D We gaan naar South Luangwa Park. Dat moet het mooiste safaripark van heel Afrika zijn. We gaan zaterdag ochtend heen en zondag in de middag terug. We hebben dan 2x een safari van 4 uur. Hoop dat we veel leuke beestjes gaan zien! En lekker zwemmen in onze mooie lodge Oow.. was het nu maar alvast zaterdag!
Liefs!
-
11 Oktober 2010 - 11:05
Karolien Bloem:
Hoi Simone, wat een spannend verhaal!Ik krijg de kriebels van, als ik lees, dat veel erg traag of helemaal niet goed verloopt.mijn handen jeuken om mee te helpen.Veel plezier op safari!!! liefs karolien -
11 Oktober 2010 - 19:01
Elke:
Zusje!
Het schiet dus lekker op met je project... ahum. Maar wel leuk dat je je dan misschien op meerdere dingen kan richten, voel je je toch een beetje nuttig. Mama & ik zijn net terug uit Brussel, was erg leuk! Verder vermaak jij je ook wel geloof ik. Veel plezier met de safari komend weekend!
Kus van zus! -
11 Oktober 2010 - 19:15
José:
Hey Moontje,
Goed idee om de mantelzorgers ook les te geven. Hopelijk kunnen jullie dan ook gaan aanpakken i.p.v. alleen plannen schrijven. Op safari niet zo gillen als je al voor spinnen doet, ik weet niet hoe the big five daarop reageert. Geniet ervan, veel liefs -
11 Oktober 2010 - 19:15
José:
Hey Moontje,
Goed idee om de mantelzorgers ook les te geven. Hopelijk kunnen jullie dan ook gaan aanpakken i.p.v. alleen plannen schrijven. Op safari niet zo gillen als je al voor spinnen doet, ik weet niet hoe the big five daarop reageert. Geniet ervan, veel liefs -
12 Oktober 2010 - 13:28
Rianne:
Hee meis!
Wat super dat het goed loopt met je project! (Naja.. op hier en daar een vertraginkje na ;-) haha). Leuk dat je er een project bij mag doen! Zal Ellen ook wel helemaal spannend vinden ;-)
Ik wens je heel veel plezier met de safari! Dat je idd maar veel mooie, grote, leuke, grappige, coole, fantastische, wilde, schattige beestjes mag zien!! :D
HAVE FUN!
Liefs xx. -
12 Oktober 2010 - 15:38
Alies:
Hé Simone, wat een leuke stage heb je toch! Echt geweldig. Leuk dat jullie misschien nog een project erbij krijgen. Met dat Afrikaanse tempo kan dat waarschijnlijk ook wel. Lekker vlot ben je met je "nieuwe"adres. Net een kaart naar je toegestuurd. Want ja, je gaf de bestelling daarvoor tijdig op :-)
nouja dan ga je zelf maar een keer langs het craft centre. Veel plezier komend weekend! Maak maar veel foto's.
Liefs van ons vijven.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
