De eerste blikken op Zambia
Door: simonevandeven
Blijf op de hoogte en volg Simone
01 Oktober 2010 | Zambia, Chipata
Hoi allemaal,
Mijn tweede blog vanuit het verre Zambia. In de eerste anderhalve week is er alweer veel gebeurt!
De eerste dagen nam Peter ons op sleeptouw om Chipata te verkennen en ons de verschillende plekken te laten zien waar wij onze projecten hebben. Zo zijn wij langs het Craft Centre gegaan (een soort opleidingscentrum van het bisdom, waar Zambianen bijvoorbeeld pottenbakker, naaister of timmerman kunnen worden). Gevolgd door Cheseire home (waar gehandicapten kinderen zitten), Radio Maria (radiostation van het bisdom) en een Indiaanse markt. De tocht naar deze markt was wat minder prettig. Eerst moesten we door de achterstandswijk van Chipata, waar een grimmige sfeer hangt en waar je de hele tijd aangekeken wordt. Daarna was de sfeer op de markt zelf niet veel beter. Toch hebben we daar leuke chitenge gekocht. Dat zijn omslagdoeken die je veel in Zambia ziet. Dus nu hebben wij er allemaal eentje =)
Zondag zijn we naar de kerkdienst gegaan, om onszelf zo te introduceren. Wij gingen naar de Engelse kerkdienst, die erg vergelijkbaar is met kerkdiensten in Nederland. Alleen was de preek erg op de politiek gericht, de overheid werd redelijk afgekraakt door de voorganger. Toen zijn preek klaar was werd er flink geapplaudisseerd. Wij werden tijdens de dienst officieel welkom geheten aan de inwoners van Chipata. De voorganger vertelde wie wij waren en wat wij kwamen doen. Ook wij kregen applaus! Sowieso moet ik even hierbij zeggen dat wij erg welkom zijn in Chipata. Mensen zijn heel vriendelijk en geïnteresseerd in wat ons ertoe bracht hier naartoe te komen. En wat wij van Zambia vinden. Ook is er interesse voor Nederland, en de Nederlandse cultuur. Dat maakt het makkelijker om met de cultuur verschillen om te gaan.
Deze week is iedereen echt begonnen met gesprekken over de projecten. Ook Ellen en ik hebben de eerste contacten gelegd met mensen die belangrijk zijn voor ons project. Ons project is gericht op Home Based Care (thuiszorg). De thuiszorgverpleegkundigen zijn vrijwilligers zonder opleiding, dus met weinig kennis. Vorige groepen hebben deze verpleegkundigen les gegeven om hun kennis te vergroten, wat de zorg ten goede komt. Wat uit de gesprekken is gekomen dat de lessen aan de thuiszorgverpleegkundigen niet door gegaan zijn toen wij er niet waren. Terwijl de studenten van de School of Nursing dat wel zouden moeten doen. Een tegenvallertje dus. Aangezien de studenten nu ook niet bereikbaar zijn want ze zijn voor 3 weken naar het platteland vertrokken voor praktijk. Nu moeten Ellen en ik dus eerst de lessen weer op de rit krijgen. Om vervolgens aan de samenwerking met de School of Nursing te gaan werken. Omdat de lessen niet doorgegaan zijn kunnen wij het project in Januari ook niet overdragen aan de studenten. Omdat blijkt dat, als wij het overdragen, er niets meer mee gebeurt. De planning van het project moest dus wat aangepast worden. Voor ons balen. Maar ja, That’s Afrika!
Gister kregen Ellen en ik van Anna een rondleiding in het ziekenhuis van Chipata. Anna is de enige vrijwilliger verpleegkundige binnen Home Based Care, de enige met veel kennis dus. Zij werkt in het ziekenhuis van Chipata. Ze heeft ons verschillende verpleegafdelingen laten zien zoals de kinderafdeling, kraam en een soort van interne afdeling. Daar liggen vooral patiënten met diarree, malaria en tuberculose (de meest voorkomende ziektes hier). De tuberculose patiënten liggen wel in isolatie. Maar dat stelt ook niets voor want dat is een aparte kamer waarvan de deur gewoon open stond en er was gewoon familie bij. Hele goede isolatie dus ;-) Verder liet ze ons de rapportage zien, de tandarts, poli’s, oogarts en psychoterapie. De zorg zag er redelijk professioneel uit. Alleen ze hebben een flink dokterstekort, maar dat is in heel Zambia een probleem. Ook zaten ze krap met de verpleegkundigen. 1 vpk per afdeling. Ongeacht hoeveel patiënten, wat een maximum heeft van 40! Over hoge werkdruk gesproken...
Vandaag zijn we (eindelijk!) naar Maguero geweest. Een school voor dove en blinde kinderen. Daar hebben we in verschillende klassen gekeken. Er wordt veel met gebarentaal gewerkt voor de dove kinderen. Dus ook wij kunnen nu ‘goedemorgen’ en ‘Zambia’ zeggen in Zambiaans gebarentaal. De blinde kinderen hebben speciaal papier en hulpmiddelen om braille te schrijven. Tussen de blinde kinderen zitten aardig wat albino’s. Omdat zij vaak slecht kunnen zien. Voor hun is de zon echt een hel, omdat zij snel verbranden. Rick was dan ook zo attent om zonnebrand mee te nemen van Nederland om aan hun te geven! Want zonnebrand kennen ze hier niet..
Op de terugweg zijn we nog even gestopt in een dorpje. Het voelde net alsof ik in het prehistorisch dorp in Lelystad liep... Raar om te bedenken dat daar gewoon mensen leven. Dan hebben wij het in ons verblijf zelfs nog luxe!
Het leven hier begint aardig te wennen. Het voelt al alsof ik hier heel lang ben. Ook het leven met de beestjes gaat mij aardig af. Tot nu toe aardig wat spinnen, gekko’s en padden gezien. Rick heeft de eerste slang al waargenomen op het veld achter ons huis. Tot nu toe is de stroom 2x helemaal uitgevallen en het water echt al tig keer. ’s Ochtends is er meestal wel water, maar in de middag en avond niet altijd. Maar alles went, dus ook dit ;-)
Nou, dit was wel weer genoeg verhaal denk ik! Nog lang niet alles verteld wat ik wilde, maar anders wordt het niet meer boeiend om te lezen ;-)
Foto’s komen trouwens nog wel weer een keer!
Hoe is het in Nederland? Zeker regenachtig? En verder?
Liefs!
Mijn tweede blog vanuit het verre Zambia. In de eerste anderhalve week is er alweer veel gebeurt!
De eerste dagen nam Peter ons op sleeptouw om Chipata te verkennen en ons de verschillende plekken te laten zien waar wij onze projecten hebben. Zo zijn wij langs het Craft Centre gegaan (een soort opleidingscentrum van het bisdom, waar Zambianen bijvoorbeeld pottenbakker, naaister of timmerman kunnen worden). Gevolgd door Cheseire home (waar gehandicapten kinderen zitten), Radio Maria (radiostation van het bisdom) en een Indiaanse markt. De tocht naar deze markt was wat minder prettig. Eerst moesten we door de achterstandswijk van Chipata, waar een grimmige sfeer hangt en waar je de hele tijd aangekeken wordt. Daarna was de sfeer op de markt zelf niet veel beter. Toch hebben we daar leuke chitenge gekocht. Dat zijn omslagdoeken die je veel in Zambia ziet. Dus nu hebben wij er allemaal eentje =)
Zondag zijn we naar de kerkdienst gegaan, om onszelf zo te introduceren. Wij gingen naar de Engelse kerkdienst, die erg vergelijkbaar is met kerkdiensten in Nederland. Alleen was de preek erg op de politiek gericht, de overheid werd redelijk afgekraakt door de voorganger. Toen zijn preek klaar was werd er flink geapplaudisseerd. Wij werden tijdens de dienst officieel welkom geheten aan de inwoners van Chipata. De voorganger vertelde wie wij waren en wat wij kwamen doen. Ook wij kregen applaus! Sowieso moet ik even hierbij zeggen dat wij erg welkom zijn in Chipata. Mensen zijn heel vriendelijk en geïnteresseerd in wat ons ertoe bracht hier naartoe te komen. En wat wij van Zambia vinden. Ook is er interesse voor Nederland, en de Nederlandse cultuur. Dat maakt het makkelijker om met de cultuur verschillen om te gaan.
Deze week is iedereen echt begonnen met gesprekken over de projecten. Ook Ellen en ik hebben de eerste contacten gelegd met mensen die belangrijk zijn voor ons project. Ons project is gericht op Home Based Care (thuiszorg). De thuiszorgverpleegkundigen zijn vrijwilligers zonder opleiding, dus met weinig kennis. Vorige groepen hebben deze verpleegkundigen les gegeven om hun kennis te vergroten, wat de zorg ten goede komt. Wat uit de gesprekken is gekomen dat de lessen aan de thuiszorgverpleegkundigen niet door gegaan zijn toen wij er niet waren. Terwijl de studenten van de School of Nursing dat wel zouden moeten doen. Een tegenvallertje dus. Aangezien de studenten nu ook niet bereikbaar zijn want ze zijn voor 3 weken naar het platteland vertrokken voor praktijk. Nu moeten Ellen en ik dus eerst de lessen weer op de rit krijgen. Om vervolgens aan de samenwerking met de School of Nursing te gaan werken. Omdat de lessen niet doorgegaan zijn kunnen wij het project in Januari ook niet overdragen aan de studenten. Omdat blijkt dat, als wij het overdragen, er niets meer mee gebeurt. De planning van het project moest dus wat aangepast worden. Voor ons balen. Maar ja, That’s Afrika!
Gister kregen Ellen en ik van Anna een rondleiding in het ziekenhuis van Chipata. Anna is de enige vrijwilliger verpleegkundige binnen Home Based Care, de enige met veel kennis dus. Zij werkt in het ziekenhuis van Chipata. Ze heeft ons verschillende verpleegafdelingen laten zien zoals de kinderafdeling, kraam en een soort van interne afdeling. Daar liggen vooral patiënten met diarree, malaria en tuberculose (de meest voorkomende ziektes hier). De tuberculose patiënten liggen wel in isolatie. Maar dat stelt ook niets voor want dat is een aparte kamer waarvan de deur gewoon open stond en er was gewoon familie bij. Hele goede isolatie dus ;-) Verder liet ze ons de rapportage zien, de tandarts, poli’s, oogarts en psychoterapie. De zorg zag er redelijk professioneel uit. Alleen ze hebben een flink dokterstekort, maar dat is in heel Zambia een probleem. Ook zaten ze krap met de verpleegkundigen. 1 vpk per afdeling. Ongeacht hoeveel patiënten, wat een maximum heeft van 40! Over hoge werkdruk gesproken...
Vandaag zijn we (eindelijk!) naar Maguero geweest. Een school voor dove en blinde kinderen. Daar hebben we in verschillende klassen gekeken. Er wordt veel met gebarentaal gewerkt voor de dove kinderen. Dus ook wij kunnen nu ‘goedemorgen’ en ‘Zambia’ zeggen in Zambiaans gebarentaal. De blinde kinderen hebben speciaal papier en hulpmiddelen om braille te schrijven. Tussen de blinde kinderen zitten aardig wat albino’s. Omdat zij vaak slecht kunnen zien. Voor hun is de zon echt een hel, omdat zij snel verbranden. Rick was dan ook zo attent om zonnebrand mee te nemen van Nederland om aan hun te geven! Want zonnebrand kennen ze hier niet..
Op de terugweg zijn we nog even gestopt in een dorpje. Het voelde net alsof ik in het prehistorisch dorp in Lelystad liep... Raar om te bedenken dat daar gewoon mensen leven. Dan hebben wij het in ons verblijf zelfs nog luxe!
Het leven hier begint aardig te wennen. Het voelt al alsof ik hier heel lang ben. Ook het leven met de beestjes gaat mij aardig af. Tot nu toe aardig wat spinnen, gekko’s en padden gezien. Rick heeft de eerste slang al waargenomen op het veld achter ons huis. Tot nu toe is de stroom 2x helemaal uitgevallen en het water echt al tig keer. ’s Ochtends is er meestal wel water, maar in de middag en avond niet altijd. Maar alles went, dus ook dit ;-)
Nou, dit was wel weer genoeg verhaal denk ik! Nog lang niet alles verteld wat ik wilde, maar anders wordt het niet meer boeiend om te lezen ;-)
Foto’s komen trouwens nog wel weer een keer!
Hoe is het in Nederland? Zeker regenachtig? En verder?
Liefs!
-
01 Oktober 2010 - 12:11
Corine:
Simoon!!
Ow wat klinkt dat heerlijk afrikaans dat je tegen allerlei tegenslagen aanloopt! Gaat het wel lukken om al je opdrachten uit te voeren? Neenee! Vandaag is er een heerlijk zonnetje! (hahah, na weeeeken regen;) nou, tot horens maar weer! -
01 Oktober 2010 - 16:14
Ruben:
Leuk om weer van je te horen! Hier gaat alles wel prima. Er is bijna een kabinet (VVD/CDA, gedoogsteun PVV), maar dat zal je daar in Zambia niet zo heel veel uitmaken ;-)
Wel grappig om te horen dat de voorganger in de kerk daar commentaar heeft op het regime. In hoeverre loopt hij 'gevaar' door dat te uiten? Want het is daar toch redelijk dictatoriaal?
Jammer van je tegenvaller met jullie project, maar ja, daar vinden jullie vast wat op ;) Succes ermee in ieder geval!
Liefs! -
01 Oktober 2010 - 16:53
Nina:
Wat een Afrikaan word je al! Leuk om alles te lezen, dan heb ik toch een beetje een idee wat jij allemaal aan het doen bent.
Ik vond het hier gisteren echt koud! Ik had mn handschoenen aan en mn sjaal tot over m'n neus, dacht ik vanochtend voorbereid te zijn: schijnt de zon en is het met-zonder-jas weer! Lekker wisselvallig Nederland dus ^^
Jammer om te horen dat het project de voirge keer was stukgelopen, maar het is en blijft altijd prijsch met schmoon, dus die oplossing komt er wel!
Enjoy!
XxX -
01 Oktober 2010 - 18:45
Elke:
Hoi Moon!
Ik ben zeer benieuwd naar een foto in je chitenge, ben wel benieuwd of dat je staat en of dat de nieuwe trend in NL gaat worden ;).
Cool die dingen van het ziekenhuis en de school voor doven en blinden, dat zal wel indrukwekkend zijn allemaal!
Hier was het vandaag dus niet regenachtig, morgen wel, maar zondag niet en dan wordt het gewoon 21 C zei Erwin Kroll net :)!
Succes met het toch wat maken van je project!
En tot snel spreeks!
Kus van zus -
02 Oktober 2010 - 21:45
Sylvia:
Fijn dat je er al aardig thuis gaat voelen,wel lastig dat je regelmatig geen stroom en water hebt,maar zoals je zelf zegt alles went.
Hier is het al aardig herft aan het worden,hoe is het weer daar,nog warm????
Een dikke kus en tot horens. -
05 Oktober 2010 - 22:55
Ying Zhang:
Hoi, Simon, heel veel succes daar, ik zal snel een langere versie van reactie schrijven.Ik moet de laatste tijd heel vaak aan je denken!Dikke knuffel,Ying
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
