Van alles en nog een beetje!

Hoi Allemaal!

Het was een week vol leuke dingen! Candlelight, World Aids Day, Minga & Sint Francis, Sint en natuurlijk de verjaardag van Ivonne.

1 December is het World Aids Day. En natuurlijk wordt er hier in Zambia aandacht aan besteed. Tenslotte is de strijd tegen HIV/AIDS nog lang niet gestreden. Wij vielen met ons neus in de boter, want dit jaar was de nationale vieren van World Aids Day in Chipata. En niet in Lusaka,waar het normaal is. Gelukje!


De dag voor World Aids Day is Candlelight. Dan zijn er in de stad activiteiten, gevolgd door een optocht naar de kathedraal, waar dan de kerkdienst volgt. Home Based Care deed mee aan de optocht. Dus ook wij waren opgetrommeld om mee te lopen. We kregen een t-shirt met ‘World Aids Day 2010, Keep the Promise, Catholic Diocese of Chipata’ erop. Dus geheel in stijl gingen Ellen en ik in de middag naar de stad om de toneelstukken daar te zien. Het was met name muziek en dans en wat er gezegd werd verstonden wij niet, maar het was leuk om te zien! Daarna begon de wandeling vanaf het centrum naar de kathedraal. Wij sloten ons, samen met Leon, aan bij de caregivers van Home Based Care.
Toen de wandeling ons huis passeerde kwam de rest van onze groep ook meelopen. Was wel een gezellige wandeling met veel gezang.

Eenmaal bij de kathedraal aangekomen gingen we maar vlot naar binnen om nog een plekje te hebben. Uiteindelijk wees iemand ons een V.I.P. plek aan. Wat het voordeel had dat wij goed zicht hadden op het altaar.
Eigenlijk was het de bedoeling dat de Minister of Health van Zambia een speech zou houden. Maar hij was niet op komen dagen, en iemand anders las namens hem zijn verhaaltje voor. Wat lichtelijk politiek getint was. Het klonk in mijn oren meer als een promotie-verhaaltje dan dat het ergens over ging. Want het ging over dat de overheid o zo veel doet om HIV/AIDS te bestrijden. Alleen ze vertelde er niet bij dat er miljoenen achterover zijn gedrukt in het ministerie van gezondheid. En dat het geld dus niet terecht komt waarvoor het bestemd is. Wat er vervolgens weer voor zorgt dat er veel geldzorgen zijn onder de kliniekjes en ziekenhuizen. Sommige worden bedreigd met sluiten. Wat gaan zorgen voor onnodig veel doden. Tja, als ik dit allemaal wist als Minister of Health zijnde durfde ik ook niet mijn gezicht te laten zien in de kerk ja...
Maarja, dat is mijn visie, misschien had de minister wel echt geen tijd..
De speech van de bisschop was ook wel duidelijk hoor. Maar hij zei wel de feiten. Gelukkig is de bisschop niet bang om te zeggen waar het op staat. Wat er wel voor heeft gezorgd dat hij de volgende dag een draai om z’n oren kreeg van de minister. Maar volgens mij deinst hij daar voor niet achteruit.
Na alle speeches was het tijd om de kaarsjes aan te steken. En werd het mooi licht in de kerk! Het voelde eigenlijk wel een beetje kerst-achtig aan, haha.

Woensdags was het 1 december, World Aids Day. In het stadion waren optredens enzo. Dus wij allemaal in Leon zijn auto, op weg naar de festiviteiten!
Toen wij aankwamen was er een bekende Zambiaan aan het optreden. Gevolgd door de lancering van nieuwe condooms. Maximum 2010. Tijdens de lancering waren er dansen van de lokale stam te zien. Wel grappig om bij te zijn!
Ook werden er ballonnen in de lucht gelaten bij de lancering. Opeens kwamen er allemaal kindjes uit het publiek rennen, om een ballon te pakken te krijgen. Ze vielen zowat over elkaar heen. Even later zag ik een kindje met een diepe snee in z’n been..
Wat optredens later zijn we gegaan. Want toen gingen de eregasten een rondje doen langs alle stands. En volgens Leon kon dit wel eens lang gaan duren. Dus wij maar weer in de laadbak, op weg naar huis! Maar het was zeker leuk om eens bij de nationale viering van World Aids Day te zijn!

De volgende dag zaten Ellen en ik nogmaals in de auto bij Leon. Dit keer opweg naar Minga. Een ziekenhuisje 2.5 uur rijden vanaf Chipata. Het is klein en ziet er eigenlijk minder professioneel uit dan Lumezi, waar we de week daarvoor waren, toch is het een Level one Hospital. Dat houdt in dat ze bijvoorbeeld altijd een arts hebben en dat ze meer geld krijgen van het district.
Toen we daar aankwamen moesten we natuurlijk eerst even kijken naar de slang die vlak daarvoor dood was geslagen, omdat hij drie kippen had opgegeten. Bah!
Daarna volgde de lunch en een rondleiding door het Hospital door Leon. Waarna hij zijn bespreking ging doen en Ellen en ik terug gingen naar het gasthuisje. Voor het eten nog even bij dokter Lena wat gaan drinken, waarna we weer konden aanschuiven aan tafel bij de sisters.
De volgende dag was het weer tijd voor een ontbijtje, waarna we met dokter Lena mee mochten naar de overdracht en liet zij ons ook nog wat zien van het ziekenhuis. Daarna nog even mee geweest op artsenvisite, waarna wij alweer weg moesten. Op naar Sint Francis!
Sint Francis is een van de groostse ziekenhuizen van de oostelijke provincie. Doordat het zo’n belangrijk en groot ziekenhuis is zijn er veel mensen uit het buitenland die er voor één of twee jaar komen werken. Er lopen dus veel blanken rond. Best raar, want ben zo gewend aan allemaal zwarte mensen om mij heen!
Ook hier had Leon een bespreking. Tijdens die bespreking nam iemand anders van het ziekenhuis ons mee op een rondleiding door het ziekenhuis. Ziet er allemaal wel goed uit daar! Alleen wel wat massaler. Maar dat is logisch, want het is gewoon een belangrijk ziekenhuis.
Na de rondleiding gingen we lunchen bij de bazin van het ziekenhuis. Een Engelse kinderarts die al sinds 1989 met haar gezin in Zambia woont en in het ziekenhuis werkt. Daar kregen we broodjes met brie! Heerlijk, eens wat anders dan honing, jam en pindakaas (dat is ongeveer alles wat je hier aan broodbeleg hebt..).
Nadat onze magen goed gevuld waren gingen we alweer terug naar Chipata. Dat was ons uitje voor de week alweer!

De zaterdag hebben we erg rustig aan gedaan. Nja, in de ochtend wel hardgelopen in de avond weer naar East Point geweest. Was leuk! Toen wij daar waren werd Christel gebeld... Er was een slang in ons huis! Bah! Pff, ik was toen echt blij dat ik in East Point was en niet thuis. Daar had ik niet bij willen zijn... Gelukkig was het maar een relatief kleine slang. Maartoch.

Toen was het alweer zondag: Sinterklaas..! (a.k.a. feestfestijn...)
In de middag hadden Diede en Manon lekkere broodjes gebakken. Dus hadden we een heerlijk bruin broodje gezond!
In de middag belde Ruben nog, een uur aan de lijn gehad! Was leuk dat je belde, broer(tje)!
Daarna hadden Rick en Robin (vriend van Rick die op bezoek is) een echte Hollandse maaltijd gemaakt. Smaakte goed, eens groente, vlees en aardappels.
Daarna zijn we naar binnen gevlucht om op onze kamer Sinterklaas te vieren. Buiten werden we namelijk ontzettend geplaagd door vliegjes en andere insecten. Die zijn er nu het echt regent heel veel! Bah...
Dus we hadden het binnen maar gezellig gemaakt met de kaarsjes aan (er was geen stroom) en de regen buiten hielp ook wel mee om een echte Sint-sfeer te krijgen. Ik moet zeggen, het was erg gezellig. Iedereen had goed zijn best gedaan op de gedichten en cadeautjes. Ik had een heel mooi potje van Heleen gehad! Past goed bij de pot die ik had gekregen met mijn verjaardag.

Na een nachtje slapen werd het spontaan 6 December: Verjaardag van Ivonne! 25 jaar... Dus al bijna 30! Pech had ze wel een beetje, want er was het grootste deel van de dag geen stroom en geen water! Dus iedereen hing maar een beetje rond want niemand kon bezig voor school ofzo, want de laptops hebben natuurlijk stroom nodig.
In de avond gingen we voor haar verjaardag uit eten in een lodge, waar ze echt heerlijke burrito’s maken! Smaakte echt goed, al was het wel erg veel.
In de avond nog even na zitten kletsen buiten. Toen ik de keuken in keek zag ik daar een vleermuis zitten! Bah! Dat vond ik wel wat minder grappig. Maar al met al erg gezellige avond gehad en Ivonne voelde zich echt jarig. Dus geslaagde dag!

En verder deze week trouwens ook afscheid genomen van Cosmas en Dennis, de twee Zambianen die bij ons woonden. Aan de ene kant wel jammer, want ik mocht ze wel. Maar aan de andere kant vertrouwde ik ze niet echt meer, na al het geld wat gestolen is bij ons. Dus het geeft wel een wat veiliger gevoel!

Vrijdag vertrekken Ellen, Ivonne en ik naar Lusaka, om zaterdag door te reizen naar de Lower Zambezi! Heb er echt zin in! 3 dagen kanoen tussen de nijlpaarden =) Ben benieuwd!

Owja, vandaag trouwens weer een nieuwe stof ingeleverd bij Grace om een rok van te laten maken. Heb er al 1tje, die is erg leuk geworden! Ben wel benieuwd naar deze.. Maar ik moet zeggen, al die souvenirtjes zijn wel verslavend!


Nou mensen, ik ga er vandoor! Weer de regen in!

Liefs!


P.s. Ik ben de wie-krijgt-het-meeste-post-strijd op onze kamer aan het verliezen! Help!

p.s.s. Er komen langzaam aan weer wat foto’s op dropbox!

P.s.s.s. Nog 1.5 week tot ik bezoek krijg! Jeej!